Ik geef het toe, ik ben zo’n moeder. Zo’n moeder die denkt dat ze het allemaal zelf het beste kan, zo’n moeder die het lastig vindt om controle los te laten, zo’n moeder die het liefst alle touwtjes in handen heeft. Dit komt door mijn verantwoordelijkheidsgevoel in combinatie met een flinke dosis perfectionisme en soms een hardnekkig schuldgevoel.
[clear/]
Maar 17 minuten per dag me-time
Dat ik lang niet alles wat ik wil doen in één dag kan doen, is dan ook een pain-in-the-ass. Immers, in een week zit er 168 uur waarvan je er zo’n 90 uur slaapt, doucht, eet, en toiletteert. Dit houdt in dat je effectief nog maar zo’n 11 uur per dag overhoudt voor andere activiteiten, waaronder werk, je gezin, je huishouden, je sociale leven, je hobby’s en je ontspanning. En als we er dan van uit gaan dat je per dag een uur of 9 à 10 aan het werk bent, reistijden inbegrepen, houd je nog maar bar weinig over. Uit onderzoek is naar voren gekomen dat moeders slechts 17 minuten per dag voor zichzelf hebben. Dus maar 17 minuten per dag om te lezen, je hobby te beoefenen, tv te kijken of gewoon helemaal niets te doen. Schokkend!
[Tweet “Schokkend! Moeders hebben maar 17 minuten per dag tijd voor zichzelf!”]
Ik merk inderdaad dat als de kinderen eindelijk in bed liggen, we gegeten hebben, de boel aan kant is en er in theorie nog even tijd zou zijn om languit op de bank naar Netflix te kijken, ik toch – multitaskend – nog even mijn mails ga beantwoorden, de volgende dag aan het plannen ben, of klusjes ga oppakken waarbij de TV enkel fungeert als achtergrondgeluid.
Net zoals een telefoon niet functioneert als je die niet oplaadt, is dat bij een moeder precies hetzelfde. Die 17 minuten per dag me-time is op de lange termijn gewoon te weinig. Dat kan én moet anders wil je als moeder je hoofd boven water houden. Dat betekent vaker kiezen voor rust, voor dingen doen die je energie geven, en taken uitbesteden.
20% besteed ik uit
Om succesvol uit te besteden heb ik gemerkt dat het belangrijk is dat je ten eerste eerlijk durft toe te geven dat je het niet allemaal in je eentje kan, ten tweede dat je je realiseert dat je ook dingen niet hoeft te doen of later kan doen en als laatste dat het nodig is dat je om hulp gaat vragen. En zeker het vragen om hulp vond ik best pittig (hoezo doe ik dat niet zelf?) totdat ik me realiseerde dat een ander bepaalde zaken gewoon sneller, effectiever, handiger kan dan ik, wat mij weer tijd gaat opleveren voor zaken die ik écht zelf beter kan doen.
Focus is het keywoord. En hier geldt dan ook de 80-20 regel: 80% van alles wat ik te doen heb op een dag kan en wil ik zelf doen, 20% besteed ik uit. Zo laat ik wekelijks een maaltijdbox komen zodat ik geen boodschappen voor het avondeten meer hoef te doen, bezoek ik maandelijks de beauty salon, wat me dagelijks al snel 10 minuten voor de spiegel bespaart en geniet mijn dochter Emilia van haar rol als grote zus en geeft ze haar broertje te eten.
Hoeveel minuten me-time ik hierdoor per dag meer heb? Geen idee. Maar tegenwoordig staat Netflix niet meer uitsluitend aan voor de kinderfilms of als achtergrondruis.
[clear/]
