‘Lieve schatten, papa brengt jullie nu naar bed, ik ga nog even Skypen.’
Het is iets voor half acht op een doordeweekse avond. Ik heb een Skypeafspraak in mijn agenda staan met een vrouw die via mijn online agenda een gesprek heeft ingeboekt. Ze is coach schrijft ze, maar ze loopt tegen allerlei issues aan. Oude angsten en onzekerheden houden haar tegen, ze is niet happy, gefrustreerd, voelt zich niet goed genoeg en als ze zo langer doorgaat is ze bang in een burn-out te belanden. Ze heeft al zo veel coaching, training en cursussen gevolgd, maar is nog steeds op zoek naar het missende puzzelstukje, en of ik haar kan helpen…
Ik heb me goed op ons kennismakingsgesprek voorbereid. Zoals ik altijd doe, want zulke gesprekken neem ik rete serieus. Niet alleen omdat dat belangrijk is voor mijn praktijk (brood op de plank), maar ook voor haar om gehoord en gezien te worden en om werkelijk hulp te krijgen.
Ik zet de computer aan, papier en pen bij de hand en ik druk op de video knop van Skype om het gesprek met haar te beginnen. En dan… niets…. Ze is offline en niet bereikbaar. Ik probeer het nog eens, en nog eens… Ik controleer of ik wel de juiste Skypenaam heb. Ik pak mijn telefoon er bij en bel haar. Voicemail… en ik slaak een diepe zucht….
Het is weer zover, een no-show.
Na een half uur proberen sluit ik mijn computer maar weer af. Ze is verdorie niet op komen dagen. Ik ren naar boven. Nog net op tijd om een klein stukje Superjuffie voor te lezen en de kinderen welterusten te wensen.
Smoesjes
Het gebeurt zo vaak, té vaak als je het mij vraagt. Een afspraak die wordt ingepland en vervolgens komt ze niet opdagen, of -als je geluk hebt- meldt ze zich (te laat) af met een smoes als ‘ik had een ziek kind/man/moeder, een plotselinge vergadering, een file, een kapotte computer, geen internet, oei ik wist het niet (en dat ondanks de 3 reminders die je van mij gekregen hebt?)…’. Name it en ik heb het excuus wel eens gehoord. Natuurlijk reageer ik hier coulant op en vraag haar een nieuwe afspraak in te boeken. En je raadt het al… ze reageert vervolgens nergens meer op en je hoort er nooit meer wat van.
En ik kan er met mijn pet niet bij. Hoe is het mogelijk dat professionele, ambitieuze vrouwen zo met anderen omgaan. Wel de moeite nemen om een afspraak online in te plannen en bijbehorende vragenlijst in te vullen, en je vervolgens zo laten zitten en niet eens het fatsoen hebben netjes en op tijd een afspraak te cancellen cq. te verzetten. Ik snap het gewoon niet en ik vind er echt wat van.
Ergens denk ik dat het angst is. Dat deze no-shows bang zijn om ergens ingepraat te worden, bang zijn om ‘nee’ te moeten gaan zeggen, bang voor onveiligheid, bang om hun shit te ownen, bang om werkelijke verandering aan te gaan. En dit zijn precies die angsten die ze klein houden, precies die angsten die er voor zorgen dat ze niet verder komen in werk, relaties, doen waar ze voor in de wieg gelegd zijn, in doorstoten naar de next level, in overvloed krijgen, in succes en in gelukkig zijn. En zich er maar over blijven beklagen. Dat dan weer wel.
Mijn gedachte: De echte reden waarom vrouwen niet opdagen voor hun afspraak is ook de reden waarom ze niet in het leven krijgen wat ze graag zouden willen hebben!
Het gebeurt continue
En ik hoor de business coaches zeggen: ‘Tja Nikolien, dan zijn het ook niet jouw ideale klanten’. En dat klopt. Wat iemand die niet serieus is, niet committed is, en er niet vol voor wil gaan, daar kan en wil ik niet mee werken. Punt. Maar het neemt niet weg dat ik een trend zie bij vrouwen. Dat het schering en inslag is. En dus ook bij vrouwen die in ‘het vak’ zitten en waarvan je zou denken dat ze beter zouden weten. Buiten het feit dat het echt onbehoorlijk is, vind ik het werkelijk dood- en doodzonde. Want wie weet hoeveel geweldige kansen deze no-shows al gemist hebben!
Ik ben dan ook heel benieuwd, ben jij wel eens een no-show? Zou je dan eens heel eerlijk met mij willen delen waarom je dat doet zodat ik je kan begrijpen en er van kan leren. En andere coaches, hoe gaan jullie om met no-shows en hoe kijken jullie hier tegenaan?
Ben jij géén no-show, kom jij gewoon je afspraken na en wil je werkelijk blijvende transformatie in je leven? Boek dan nu een afspraak met me. Klik hier!
Wél blauwe vinkjes maar geen enkele reactie…
Twee blauwe vinkjes. Ze heeft mijn appje dus gezien. Maar het blijft stil aan de andere kant. Doodstil….
Een paar weken geleden sprak ik Mirella (naam gefingeerd vanwege haar privacy). Ze heeft een hoge positie in het leger maar zit inmiddels al een aantal maanden thuis. Burn-out. Op. Er helemaal doorheen.
De combinatie van gezin, werk en studie was haar teveel geworden. Hierdoor was ze de controle verloren en raakte ze letterlijk en figuurlijk verkrampt. Terwijl ze praatte biggelde een traan langs haar wang. ‘Nikolien, ik hebt gefaald. Ik schiet tekort en niks lukt’. Ze moest moeite doen om haar emoties in bedwang te houden. Zeker toen haar dochtertjes, twee mooie blonde meisjes, even nieuwsgierig de kamer in kwamen lopen om te checken wat mama nu allemaal wel niet aan het doen was.
Ze vervolgde haar verhaal. ‘Ik kan hier niet mee dealen, ik ben er helemaal klaar mee’. Ze had inmiddels via haar werk wat hulp gekregen maar dat zette geen zoden aan de dijk. En ze merkte dat ze in een negatieve spiraal zat en dat dit ook groot effect had op haar relatie en -nog erger- op haar meiden.
Dus ze deed wat elke moeder zou doen: ze nam verantwoordelijkheid en zocht naar een oplossing.
Ik bood haar aan te gaan starten met het PowerMom met Passie – Programma. We zouden dan met behulp van Creatrix®, dé methodiek voor vrouwen die vast zitten, flink aan de slag gaan met al haar negatieve emoties en beperkende overtuigingen. En dan niet als quick-fix, of als strategie om er mee om te leren gaan. Nee, we zouden dan echt tot de wortel, de kern gaan. En het daar voor eens en altijd oplossen. Ik gaf haar hier zelfs resultaatgarantie op.
Ze zei hier direct en volmondig ‘ja’ op.
En omdat ze in zo’n rotsituatie zat, zette ik dezelfde dag nog ons traject in gang. Zodat we zo snel mogelijk konden gaan beginnen met haar sessies.
En toen bleef het stil….
Een paar dagen later appte ik haar. Of ze alles goed ontvangen is en of ze ergens tegenaan loopt. Ik zie dat ze mijn bericht gelezen heeft. Maar krijg geen enkele reactie.
Een week later appte ik haar weer. Blauwe vinkjes, maar doodse stilte.
En ondanks meerdere contactpogingen: het bleef stil.
Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Ze is een ghoster.
Natuurlijk vind ik dit onbehoorlijk, onfatsoenlijk en respectloos. Zeker van een militair had ik dit echt niet verwacht. Ik cancel dan ook haar programma en ga weer door. Next…
En toch kan ik niet stil blijven en schrijf ik deze tekst omdat ik voel dat het verhaal van Mirella een voorbeeld is van een heel groot probleem onder vrouwen. Een probleem waarvan ik deep down voel dat ik daar wat mee moet gaan doen. Ik weet alleen nog niet precies wat. Dus laat deze blog de eerste stap zijn.
Dat probleem is het ghosten, niet doorpakken, verdwijnen, verstoppen, kop in ’t zand steken, afspraken niet nakomen en je shit niet ownen. Dat probleem is blamen, jezelf klein houden en onzichtbaar maken. En dat allemaal op het moment dat puntje bij het paaltje komt. Als het niet langer gaat om mooie voornemens en loze woorden, maar om werkelijke actie, om doen om echte verandering.
Waarom doen vrouwen dit?
Het zit zo: het onderbewuste wil altijd van de pijn weg en naar plezier toe. Dus op het moment dat je met pijn wordt geconfronteerd (iets wat natuurlijk mijn werk is: je werkelijk bewust maken van wat nou die kern is van het gedoe dat je ervaart, het probleem achter het probleem zeg maar, en dit oplossen) zal de natuurlijke beweging hier van wegrennen zijn. Daarom dat het ook zo moeilijk is diepe blokkades in je eentje op te lossen, je komt niet gemakkelijk zelf bij die wortel.
Daarnaast heb je ook nog eens je ‘veiligheidsmechanisme’. Dit is het onderbewuste mechanisme dat je in veiligheid wil houden. Niet gelukkig, niet tevreden, niet succesvol. Nee, enkel veilig. En dat mechanisme heeft geleerd dat hoe naar, onbevredigend, of zwaar je huidige situatie ook is, het in ieder geval wèl veilig is, want je leeft nog. En als je op het punt staat om een transformatie aan te gaan in je leven, dan schiet dit mechanisme gelijk in de verdediging, want verandering is per definitie onveilig. En zal het alle strategieën inzetten om je van je voorgenomen verandering weg te houden. Dit door bijvoorbeeld uitstelgedrag, door allerlei ‘ja maars’ op te werpen en (te) vaak ook door ghosten.
Soms is deze onderbewuste beweging groter dan fatsoensnormen. En -zeker voor vrouwen die niet weten dat dit mechanisme je flink kan saboteren- soms ook groter dan de bewuste wil en wens om te veranderen.
En dat maakt me droevig en tegelijkertijd ook vastberaden. Want wat laten alle Mirella’s van deze wereld wel niet liggen? In ieder geval hebben ze onnodig veel pijn, boosheid en verdriet. Houden ze zichzelf gevangen in hun blokkades en leven ze niet het leven dat ze zouden kunnen leven. En wat betekent dit voor de kinderen van deze Mirella’s?
Stiekem hoop ik dat Mirella dit bericht leest. Niet om te horen dat ik haar ghosting niet netjes vind. En ook niet om alsnog met mij een traject aan te gaan. Ik kan en wil namelijk alleen maar werken met vrouwen die er echt klaar voor zijn. Nee, het is om haar bewust te maken dat ze een keus heeft. Dat de reden van haar stilte ook de oorzaak is dat ze elke dag met schuldgevoel, onzekerheid en de overtuiging niet goed genoeg te zijn op blijft staan en naar bed blijft gaan. Dat ze een verantwoordelijkheid heeft naar haar kinderen om hun rolmodel te zijn en dat ze het waard is om gehoord te worden en gelukkig te zijn.
En niet alleen Mirella. Jij ook!
Sta jij in standje overleven? Ben je ongelukkig, heb je een kort lontje, voel je je gefrustreerd?
Meld je dan nu aan voor de GRATIS online Mama Masterclass – Van Frustratie naar Flow voor drukke moeders!
Dit ga ik je leren:
– Waarom work-life balans een grote illusie is en juist voor nog meer gedoe zorgt (ja echt!).
– Waarom al die self-help boeken, tips en adviezen niet voor je werken.
– Waarom het voor vrouwen gewoon allemaal anders werkt dan voor mannen.
– Wat er dan wél voor gaat zorgen dat je happy gaat zijn met je werk en je leven.
– Inclusief 2 snelle ‘eerste hulp bij emoties’ processen.
Zodat je gaat leven in plaats van overleven en weer die vrouw gaat worden die je graag zou willen zijn.
Liefs,
Nikolien
Sharing = Caring ? Dus deel dit bericht, want misschien verander je daarmee wel het leven van een andere vrouw!
