Life Coaches zijn fraudeurs

“Life Coaches zijn fraudeurs, oplichters. Iedereen kan zich Life Coach noemen en na een kleine workshop of cursus een certificaat halen. Maar om psycholoog te worden heb je een echte opleiding nodig…”

 

Dat hoorde ik gisteren van een ex-psycholoog.

Ik weet niet wat deze woorden met je doen. Het heeft in ieder geval mijn vuur aangewakkerd. Dus, terwijl ik dit aan het verwerken was, concludeerde ik dat deze persoon volledig voorbij gaat aan het ENE DING dat er echt alleen maar toe doet (wat dat is daar kom ik later op).

En tegelijkertijd denk ik dat het ook het grootste probleem van vandaag onthult op het gebied van genezing, groei, creativiteit, verkenning, originaliteit, innovatie en ontwikkeling.

Exponentiële groei van coaching

Er is al zoveel geschreven over de exponentiële groei van coaches op de markt. Vaak wordt beweerd dat Life Coaches fraudeurs zijn, oplichters zijn, en dat coaching gewoon een hoop gebakken lucht is, en coaches niets meer dan goede marketeers zijn.

Ja, natuurlijk zijn er slechte coaches, maar ook goede. Ervaren coaches en starters. Sommige coaches doen het voor het geld, anderen omdat het hun passie is. En alles daartussenin. Zoals in elke andere industrie.

Iets mist

Therapist education

Eerder deze week keek ik naar Below Deck Mediterranean. Het is een serie over Super Yacht personeel. Binge watch waardig als je het mij vraagt.

Hoe dan ook, in dat specifieke seizoen, was er een Le Cordon Bleu opgeleide chef-kok. Afgestudeerd aan een van de meest bekende instituten voor de Franse haute cuisine, werd deze chef ingehuurd voor een zeer groot jacht van vele miljoenen dollars, om de meest exclusieve maaltijden denkbaar te maken. De verwachtingen waren erg hoog.

Dus toen het tijd was voor haar eerste diner, serveerde ze wat supermarkt nacho’s (en vergat de kaas), wat hamburgers en frietjes, en (OMG!) opgewarmde steaks uit de magnetron.

Toen de kapitein haar vroeg naar haar keuzes, zei ze dat deze items vermeld stonden op het voorkeurenblad van de gasten, dus volgde ze dat gewoon.

Maar wat nog erger was en wat zo opviel, was het gebrek aan plezier, passie, moed, creativiteit en authenticiteit van deze chef.

Het leek alsof ze gewoon een lijstje aan het afvinken was. En dat was het. Ze leek zo verveeld, ongelukkig, onvervuld, en niet in overeenstemming met haar doel. Ze werd bijna een robot.

En hoewel ze jarenlang een traditionele culinaire opleiding had genoten, miste ze ‘het’. Ze miste (of verloor) de vonk, het elan, het vuur en het hart om van een maaltijd een ervaring te maken die de gasten nooit meer vergaten.

Geen blijvende doorbraken

Nu terug naar die ex-psycholoog.

Naar mijn mening is het niet een diploma van een gerenommeerde school dat iemand automatisch tot een goed professional maakt. Nee, er is vaak Eén Ding dat bij de ‘kwaliteitsbeoordeling’ van professionals in persoonlijke ontwikkeling over het hoofd wordt gezien, dat van vitaal belang is, en dat een formeel diploma (of welk diploma dan ook) niet kan garanderen. Sterker nog, zou dit ene Ding zelfs kunnen blokkeren.

Voordat ik je vertel wat dit is: wist je dat 4 van de 5 vrouwen geen duurzame doorbraken krijgen van therapieën die ze volgen, programma’s waar ze zich voor inschrijven en boeken die ze lezen? En vastlopen, wat ze ook proberen?

Niet voor vrouwen

Een van de redenen waarom vrouwen vast blijven zitten is dat de meeste processen die er zijn niet voor vrouwen zijn ontworpen.

Als je naar de geschiedenis van de psychologie kijkt, kan je opmerken dat deze zich bijna volledig richt op de theorieën en bijdragen van mannen. Dit is niet omdat vrouwen geen belangstelling hadden voor het vakgebied van psychologie, maar komt grotendeels doordat vrouwen werden uitgesloten van het volgen van academische opleidingen en het voeren van een praktijk, en vrouwelijke input gedurende een zeer lange periode werden geminimaliseerd.

Tegenwoordig is 80% van de therapeuten vrouw. Maar de processen die zij gebruiken zijn nog steeds gebaseerd op deze mannelijke systemen en denkrichtingen.

We hebben altijd gedacht dat als het bij mannen werkt, het ook bij vrouwen zal werken. Maar in de lichamelijke gezondheidszorg beginnen professionals zich te realiseren dat mannen en vrouwen een genderspecifieke behandeling nodig hebben. En daarom kunnen we aannemen dat dit ook nodig is in de geestelijke gezondheidszorg.

Het enige ding dat er werkelijk toe doet

Nu, wat zou het betekenen als therapeuten met jarenlange studie moeten concluderen dat wat zij blijven doen en bepleiten, voor 4 van de 5 vrouwen niet goed genoeg werkt, of duurzaam genoeg is? Zeker als ongeveer 70% van hun clientèle vrouwelijk is.

Dat zou een grote identiteitscrisis kunnen geven, evenals een financiële denk ik.

Maar wat doet vasthouden aan oude paradigma’s met groei en ontwikkeling? Vooral voor vrouwen?

Hoe dient dit echt vrouwen die vastzitten en hulp nodig hebben? Is dit in hun belang?

Want wat een vrouw nodig heeft, wordt niet gegarandeerd door alleen een diploma of door vast te houden aan ego, kortzichtigheid, of op mannen gebaseerde wetenschap.

Het ENIGE DING dat voor haar echt belangrijk is, is… resultaten.

Echte, diepgaande, blijvende resultaten.

Sharing is caring

Related posts

Standje overleven

De etterende oorzaak van standje overleven

‘Ambitieuze vrouwen die worstelen met burn-out hebben geen coaching nodig.Maar iemand die hun huis komt poetsen, een maaltijdbox, of een oppas.Zodat er

Hulp vragen

Hulp vragen

Het bloed sijpelde door mijn vingers en drupte op de vloer. Ademhalen ging hortend en stotend en tranen stroomde over mijn wangen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Latest Blog posts