Ben je ook zo’n vrouw die ja zegt, maar nee doet? In deze blog ga ik er geen doekjes om winden, ga ik geen zachte heelmeester zijn en ga ik je een schop onder je kont geven. Ga je misschien niet leuk vinden en dat hoeft ook niet. Als het je gaat helpen om eindelijk eens in actie te komen, dat je stopt met je uitstel- en slachtoffergedrag of je eens laat inzien waar je mee bezig bent (of juist niet) dan heb ik met deze blog mijn doel bereikt.
Regelmatig krijg ik de vraag “Hoe doe je dat toch? Wat is je geheim Nikolien? Je hebt in 1,5 jaar tijd 3 opleidingen op HBO niveau gestart en afgerond, geeft als Hoofd Trainer Europa intensieve opleidingen aan vrouwen die andere vrouwen willen helpen met hun gedoe en hebt daarmee uitverkochte programma’s, je hebt een volle praktijk met wachtlijst en cliënten in 10 verschillende landen én een gezin met 2 kleine kinderen. Hoe dóe je dat?”
Mijn antwoord? “Nou, gewoon… ik DOE!”
Veel zeggen maar weinig doen
Het valt mij zo ontzettend op: vrouwen die zéggen dat ze meer verschil willen maken, meer voldoening willen hebben, willen doorbreken, succesvoller willen zijn, financieel vrij willen zijn. Maar het blijft bij woorden, bij dromen, bij ‘ooit als ik later groot ben’ intenties, bij van alles het universum in affirmeren en wachten tot er iets uit de lucht komt vallen. En dat, lieve dame, gaat je niets brengen. Je blijft nog net zo vast, klein en gefrustreerd als voorheen. Maar dat wist je denk ik al wel hè?
Afgelopen week maakte ik het weer mee. Onderneemsters die ontzettend veel geld over de balk smijten voor marketing, coaching, groei en voor het krijgen van een goed lopend bedrijf. Maar als puntje bij het paaltje komt gebeurt er niets. Laat het me uitleggen. Op dit moment heb ik een vacature open staan voor een Facebook Fairy. Een onderneemster die een kei is in Facebook Adverteren en dit geheel van mij wil overnemen. Via via kreeg ik wat namen door. Ik bezocht de websites van deze experts, zag flitsende filmpjes, wervende teksten, en trotse verslagen over het ene na het andere traject bij allerhande business coaches. Uitstraling (of misschien mijn aanname): deze dames die gaan er voor, willen geld verdienen, zijn succesvol. Ik benaderde daarop deze vrouwen met mijn zoekvraag. En viel vervolgens van mijn stoel… Want ik werd bedankt voor mijn opdracht. De ene specialist was te druk bezig met het samenstellen van haar dienstenpakket waar ze geld mee wil gaan verdienen, een ander schreef dit:
En let op: Niet eens wetende wat ik dan precies zocht en aanbood (terwijl ik volgens haar website wel haar ideale klant ben)….
WTF, je krijgt er bijna het gevoel bij dat deze vrouwen geen geld wíllen verdienen…. Ik benader hen met een heel duidelijk verkoopsignaal, sta als het ware al te wapperen met flappen. Maar deze vrouwen willen niet dóen. Ja, tijdens VIP dagen strategizen, high level masterminden, analyzen, (online)trainen, vooral veel netwerken op events en anderen vertellen wat ze moeten doen: dat is interessant, maar liever niet zelf de mouwen opstropen, met de voeten in de klei staan en dóen waarvan je roept dat het je grote passie is. Want doen is onveilig én vraagt ballen.
[Tweet “WTF, je krijgt het gevoel dat vrouwen niet succesvol wíllen zijn, geen geld wíllen verdienen…”]
Uitstelgedrag en excuses
Het lijkt wel een soort van uitstelgedrag. Van niet écht in je licht gaan staan, niet écht er voor de volle 100% voor gaan, niet écht walk your talk. Zou hier een angst voor werkelijk succes achter zitten, angst om anderen teleur te stellen, of faalangst? Waardoor je op safe blijft spelen en je jezelf dus (onbewust) klein houdt?
Dit wordt ook nog eens gevoed door veel (business) coaches, guru’s en experts die onzekere vrouwen het gevoel geven dat ze (nog) niet goed genoeg zijn, klein zijn, niet voldoende kennen/kunnen/weten om werkelijk succesvol te zijn en financieel door te breken. In ieder geval niet voordat hun programma X, traject Y of event Z gekocht is.
Voor elke actie die je doet zijn er wel 100 ‘ja-maars’ te verzinnen. Honderd redenen waarom je vooral iets niet zou moeten doen, waarom je toch net nog even langer moet denken, leren, piekeren, analyseren, voors en tegens afwegen, perfectioneren, wachten en twijfelen. En dit zorgt er voor dat je vast blijft zitten, je prioriteiten verschuiven en dat wat je juist niet meer hebben wil toch blijft krijgen.
En zo blijft je maar zoeken, leren, zoeken, leren, zoeken, leren… maar wanneer breng je het geleerde nu eens echt in de praktijk? Wanneer ga je nu eens doen in plaats van in de wachtkamer te blijven zitten?
Wanneer het té echt wordt
Ander voorbeeld. Ik spreek veel, heel veel vrouwen die interesse hebben in de opleiding tot Creatrix® Transformologist® om zo andere vrouwen te helpen met hun beren op de weg. En het komt regelmatig voor dat ik enthousiast op een dame aan het wachten ben voor ons online gesprek en dat ze niet komt opdagen, niet bereikbaar is en nooit meer iets van zich laat horen. Aan de hoeveelheid afspraak-reminders die ze vooraf aan het gesprek heeft gekregen kan het in ieder geval niet liggen. Dit zijn coaches, professionals, zogenoemde ambitieuze vrouwen, die het initiatief genomen hebben om contact met mij op te nemen. Maar als kennelijk puntje bij het paaltje komt, en het niet meer theoretisch en ver van hun bed is, maar dichtbij en praktisch wordt, dan wordt het spannend. Dan is het te echt. Verandering is immers eng en vraagt moed.
Het is veilig om in je hoofd te blijven zitten, te blijven doen wat je altijd hebt gedaan (en daarmee te krijgen wat je altijd hebt gekregen. Dat het je niet gelukkig maakt is een ding, maar ach de hypotheek kan er wel mee betaald worden, niet waar?). En daarmee verlies je je mogelijkheid op meer verschil maken, meer voldoening hebben, doorbreken, succesvoller zijn, financieel vrij zijn.
Werkelijke verandering zit niet in je hoofd, niet in het denken, maar zit ‘m in het DOEN! In je handen vuil maken, in ’t in het diepe springen, in Pippi’s uitspraak ‘Ik heb ’t nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik ’t wel kan’. Immers, no guts no glory.
En door te doen zet je dingen in gang. Dat wat vervolgens werkt doe je meer. Dat wat niet werkt doe je minder. Simpel.
Dus de volgende keer dat je verzucht dat je graag meer succes, geld, geluk, rust of voldoening wil en allerlei beren op de weg verzint waarom je dat allemaal niet hebt. Hou op met klagen en de schuld buiten jezelf zoeken en ga alsjeblieft dóen. Daar worden we met z’n allen een stuk happier van (en kan ik eindelijk stoppen met zoeken naar die Facebook Fairy).
