Kijk je vooruit of achteruit? Ik was een jaar of 12 denk ik zo. Mijn moeder had een bloeiend werving en selectiebedrijf voor vrouwelijke professionals. Ik keek altijd over haar schouder mee. Geweldig vond ik het. Ik kon uren op de bank zitten met dikke multomappen met CV’s om mij heen, op zoek naar de vrouwen waarvan ik voelde dat ze goed zouden passen bij de vacatures.
Nu ik er zo op terugkijk was ik toen al bezig met zingeving, doen waar je voor in de wieg bent gelegd, en purpose. En was ik vooral ook aan het afstemmen en invoelen.
Jaren later… ik werkte als headhunter bij een van de grootste executive search bureaus ter wereld. Ik zocht voor de hoogste posities de juiste mensen. En daarbij keek ik niet zozeer naar wat er in het CV was geschreven, maar naar het hele plaatje, de rode draad en de ‘energie’ die achter de woorden zat. Ik voelde gewoon of het klopte of niet.
Ongelukkig
En eerlijk, dit haarfijn kunnen aanvoelen waar iemand voor in de wieg is gelegd was ik de afgelopen jaren vergeten. Ik was mij meer en meer gaan focussen op waar iemand vandaan kwam en weg van wil, in plaats van waar iemand naartoe wil gaan en naar verlangt. Omdat wij als mensen immers vaak veel beter weten wat we niet meer willen dan wat we wél willen.
Het is echter alsof veel vrouwen omgedraaid in de stoel in hun auto blijven rijden. Ze blijven kijken naar waar ze vandaan komen. Blijven focussen op hun verhalen uit het verleden, maar vergeten om te draaien en naar voren te kijken. Maar hoe kan je nou op je volgende bestemming aankomen, als je niet weet waar je naartoe rijdt?
Zo las ik in de Forbes dat meer
dan de helft (!) van de vrouwen ongelukkig is en blijft omdat ze hun dromen hebben opgegeven. Omdat veel vrouwen liever maar op safe blijven spelen, want tja, huis en hypotheek moeten nu eenmaal betaald worden, de kinderen verzorgd, en ze eigenlijk ook niet weten wat ze anders zouden moeten doen.
Maar het blijft knagen. Deep down, dat vage gevoel van onvrede, onvervuld zijn, saaiheid… Alsof er iets mist. Alsof er een vuurtje bijna is gedoofd.
Herkenbaar?
Purpose
Dan is het tijd om je innerlijke vuur te vinden, op te stoken en te omarmen. En te gaan doen wat je laat voelen dat je echt leeft. Vraag jezelf eens af: welke dromen heb ik ooit gehad die mijn hart sneller deed kloppen?
Laat je niet langer tegenhouden door gedoe, gemak of comfort. Je hebt een vuur in je ziel en een brandend hart en dat mag niets of niemand uitdoven. Het is immers jouw roeping, jouw purpose, jouw droom.
Neem niet langer genoegen met middelmatigheid. Laat je niet afschrikken door uitdagingen of obstakels op je pad. Je verdient magie, liefde en geluk – je mag er alleen in gaan geloven en te gaan soul searchen.
Je dromen durven gaan doen is geen oefening waarbij je je CV nog eens onder de loep neemt. Het is een combinatie van diep inzicht krijgen in en je verbinden met alle facetten van jezelf.
Het is dus hoog tijd om weer in contact te komen met jezelf en je diepe innerlijke weten. Met die onuitputtelijke bron van informatie die je diep van binnen hebt en die je onvoorwaardelijke steun en hulp biedt in uitdagende situaties. Die je helpt bij je beslissingen. Die je antwoorden geeft en de weg wijst. En die je flow, creativiteit en voldoening brengt. Zodat je kunt loslaten en je echt op jezelf kan vertrouwen. Waardoor jij kan gaan doen wat je echt te doen hebt en je dromen waar kan maken.
Wil je dat?
