Hoe je dingen niet moet doen…

Moederschap

…Tijdens je tweede zwangerschap en met een drukke baan

Mijn eerste zwangerschap verliep gemakkelijk en zonder complicaties. Zo zal mijn tweede zwangerschap ook wel verlopen dacht ik nog. Niets bleek minder waar. Tijdens mijn tweede zwangerschap heeft mijn lichaam op een gegeven moment heel duidelijk “STOP” gezegd. En dat terwijl ik niets anders deed en dezelfde aanpak had als toen ik voor het eerst zwanger was. Nu moest ik door gezondheidsredenen met vervroegd zwangerschapsverlof. Dat was een hele harde reality-check voor mij.

[clear/]

Moe maar voldaan

Na de geboorte van ons eerst kind hadden we na een half jaar een goed ritme gevonden. Ik was volop aan het werk en het begon serieus te kriebelen om als ondernemer te starten. Financiële ruimte om per direct met werken in loondienst te stoppen was er niet, dus ben ik begonnen om ’s avonds en in het weekend aan mijn eigen bedrijf te werken. Het liep een tijdje goed zo. Moe maar voldaan was ik.

Te veel

In augustus 2013 besloten mijn man en ik dat het tijd werd om aan een tweede kind te gaan werken en al snel was ik zwanger van onze dochter. Ondertussen werden mijn ondernemers-ambities nog groter en was ik van plan om zo vlug als mogelijk mijn baan op zeggen en volledig zelfstandig ondernemer te worden.

In maart 2014 was ik 7 maanden zwanger en totaal op. Eerst werd ik verkouden en dat heb ik genegeerd. Het is voorjaar, dacht ik, dus iedereen wordt ziek. Het ging maar niet over dus besloot ik een paar dagen thuis te blijven. Het ging van kwaad tot erger. Na een paar dagen concludeerde de huisarts dat ik een mogelijke longontsteking had. Ja mogelijk, want een röntgen-foto mocht de arts natuurlijk niet maken. Ik kreeg antibiotica en na een week was ik weer aan het werk. Dit keer wat rustiger. En binnen een week was ik weer ziek.

Mama kan alles

Ik dacht het echt te kunnen. Ik dacht ik ben zwanger en zwanger is niet ziek. Zwanger is gewoon, normaal. Dus ik doe ook gewoon, normaal. Ook tijdens mijn zwangerschap betekende normaal voor mij een best druk en actief leven, want er moest altijd zo veel gebeuren… Werk e-mails, privé e-mails, ondertussen ook nog de was (dan draait ‘ie in ieder geval al), en dan nog de offerte voor klant A, daarna nog een blog, een cursus voorbereiden, o ja de visitekaartjes die nog opnieuw besteld moeten worden… Het ging maar door! Ik was moeder en zwanger, een echtgenote, ik werkte in loondienst en als ondernemer, en dan had ik ook nog mijn sociale leven. Maar ik kan toch alles?

[Tweet “Mama kan toch alles?”]

Per direct met verlof

Het was een telefoontje van mijn moeder dat mij wakker heeft geschud. “Blijf thuis! Je hoeft nu niet meer te werken. Wat ben je toch stom bezig!” Dat zei ze met gebroken stem. Ik was verbaasd om haar reactie en pas nadat ik doorvroeg bleek dat een kleinkindje van haar vriendin bij 8 maanden zwangerschap is overleden. Ik werd bang, echt bang en begon mijn prioriteiten meer bewust te stellen. Ik kies voor mijn dochter! Ik kies voor haar (en mijn) gezondheid en ik stop onmiddellijk met het omhoog houden van alle ballen.

In de praktijk bleek het niet mogelijk om van ene dag op de andere gewoon met alles te stoppen. In overleg met mijn leidinggevende regelde ik overdracht van al mijn projecten en binnen een week was ik met vervroegd zwangerschapsverlof. Mijn ambities om mijn eigen bedrijf zo snel mogelijk op te bouwen heb ik op dat moment losgelaten en de vertraging geaccepteerd.

En dan is het zo maar voorbij

Toen ik mijzelf toestond om niet meer te werken ging het snel weer de goede kant op met mijn gezondheid. Ik kreeg veel meer energie en zin in bijvoorbeeld het inrichten van de babykamer. En plotseling was ik niet meer zwanger! De bevalling was voorspoedig gegaan. Onze dochter was kerngezond en ik herstelde snel. Een paar dagen na haar geboorte besefte ik “opeens” dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit meer zwanger zou worden. Dat dit de laatste keer was. Ik werd verdrietig. Ik zou nooit meer leven in mijn buik voelen. Ik had er echt spijt van dat ik dit niet eerder door had. Dat ik niet heb stilgestaan bij deze bijzondere tijd.

Achteraf

Achteraf gezien kan ik je een paar goede adviezen geven. Maak mijn fout niet en doe lekker rustig aan als je zwanger bent. Bij de tweede zwangerschap ben je nog sneller en vaker moe dan bij de eerste want je heb minder kans om stil te zitten. Hou hier rekening mee. Halveer misschien zelfs je activiteiten/werk. Als je lichaam signalen begint te geven, is het vaak al te laat en moet je onmiddellijk en drastisch maatregelen nemen. Het is beter om dit voor te zijn, dan met spoed en haast zaken te moeten overdragen. Doe iets heel anders dan werk, dat is verfrissend voor je hoofd en lichaam. En last but not least: Zeg gewoon vaker “nee” tegen dingen die niet absoluut noodzakelijk zijn. Nee zeggen tegen een ander is immers ja zeggen tegen jezelf!

Ben je nu zwanger van je tweede? Vertel me hoe het gaat in de comments of via Twitter @eZwangerschapsk.

Door een moeder verteld: het verhaal van Karolina

Karolina

Karolina van Schrojenstein Lantman – Orlinska is ICT Adviseur bij een van de grootste ingenieursbureaus van Nederland en ondernemer. Samen met haar man is ze eigenaresse van o.a. eZwangerschapskalender.nl.
[clear/]


Sharing is caring

Related posts

Standje overleven

De etterende oorzaak van standje overleven

‘Ambitieuze vrouwen die worstelen met burn-out hebben geen coaching nodig.Maar iemand die hun huis komt poetsen, een maaltijdbox, of een oppas.Zodat er

Hulp vragen

Hulp vragen

Het bloed sijpelde door mijn vingers en drupte op de vloer. Ademhalen ging hortend en stotend en tranen stroomde over mijn wangen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Latest Blog posts