Ik ren over mijn toeren het kasteel uit de donkere winternacht in. Mijn schoenen zinken diep in de sneeuw. Aan de rand van het bos sta ik stil en concentreer ik mij op mijn ademhaling. WTF just happened?
Even daarvoor zat ik in de eetzaal van een kasteel ergens in de middle of nowhere in de Ardennen. Met hoge plafonds en een interieur dat ooit grandeur uitstraalde maar nu, als je goed keek, langzaam in verval begon te raken.
Kaarsen flikkerden en stemmen weerkaatsten door de zaal. Het was al laat.
De Vortex
De dag ervoor waren wij aangekomen voor een weekend weg met een groep vrienden van mijn man en aanhang. En zoals altijd werd er uitgebreid getafeld. Wijn vloeide rijkelijk en de ene na de andere gang werd opgediend.
Maar naarmate de avond over ging in de nacht, begon ik mij steeds minder op mijn gemak te voelen. De akoestiek van de zaal was vreselijk. Het galmde en suisde, het kletterde en echode.
En toen gebeurde het.
De kamer begon te draaien. Alsof ik mij in het midden van een vortex bevond. De zaal wervelde en draaide om mij heen. Ik zág gewoon de vibraties van het geluid, de mensen en de dingen.
Compleet overweldigd en overstuur duwde ik mijn stoel naar achteren en rende naar de keuken en zo via de achterdeur naar buiten, de duisternis en stilte in.
Tot vandaag kan ik slechts raden wat er toen gebeurde.
De beste mediums
Niet lang daarvoor had ik een auto ongeluk gehad en had ik een nek-whiplash opgelopen wat een effect kan hebben op prikkelverwerking, en wat ook je zesde zintuig flink kan ‘aanzetten’.
Nu was ik altijd al wel een gevoelig type, en kon ik meer ervaren en weten dan je op het eerste gezicht zo kon verklaren, maar zoiets als deze vortex had ik nog nooit mee gemaakt. Ik stond aan.
En hier móest ik wat mee.
Om te begrijpen hoe dit voor mij werkte en wat ik er mee moest doen zodat ik niet erop leeg zou lopen, heb ik verschillende opleidingen gedaan bij de beste mediums ter wereld.
Maar wat ik miste was vertrouwen en geloof. Dat wat ik ervaarde echt was. Dat ik het niet allemaal verzon. Dat het zuiver was en klopte. En dat ik niet vaag, raar en woo-woo was. Dat dit mijn pad was.
En eerlijk, daar heb ik ontzettend lang mee geworsteld. Ik was super onzeker.
Zo stond ik eens voor een grote groep mensen. Ik kreeg een lang weekend les van een van de meest gerenommeerde leraressen van de Engelse “Harry Potter” school. Een van de oefeningen was voor de groep medestudenten gaan staan, en hele gedetailleerde informatie geven over een overleden naaste van iemand uit die groep.
Al snel kreeg ik informatie door en het was duidelijk en gedetailleerd. Maar ik moest het vertalen naar het Engels. Ik zag een neef. Ik vertaalde het naar nephew. Maar de ontvangster snauwde: Ha fout! Het klopt niet, het is niet mijn nephew maar mijn cousin. En ze lachte er triomfantelijk bij.
En toen was ik er klaar mee.
Prestatiedruk
Met de prestatiedruk, met het bewijzen, met de onzekerheid en niet goed genoeg voelen, met het wedijveren wie het beste was (ook al zat dat voornamelijk allemaal tussen mijn oren).
Ik stopte radicaal en heb jaren nauwelijks meer iets bewust met die gevoeligheid gedaan want het was meer een vloek dan een zegen.
Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Als iets je purpose en bestemming is, blijf je de uitnodiging krijgen. Linksom of rechtsom blijft er aan je deur geklopt worden.
Zo ook bij mij.
Op je eigen manier
Op een gegeven moment realiseerde ik mij echter dat wat ik probeerde te vermijden niet zozeer de talenten en gaven waren, maar de manier waarop ik ze inzette en hoe ik dacht dat ik er mee moest omgaan, de regeltjes en hoe het hoorde.
Ik realiseerde me dat ik het ook op mijn eigen manier kon gaan doen. Leuk, speels, nuchter, zacht, ontdekkend, en waar ik fouten mag maken en er om kan lachen. Dat ik mij kan verwonderen, dankbaar kan voelen en ik niets hoef te bewijzen.
En de lading, zwaarte en druk viel er op dat moment af.
En dus stel ik mij nu open voor wat er op mijn pad komt. Accepteer en omarm ik mijn zijn. En doe ik dingen op mijn manier: authentiek, down-to-earth, nieuwsgierig en licht.
Want…
Wie uiteindelijk zijn eigen weg volgt verdwaalt nooit.
Liefs,
Nikolien
PS. Wil jij ook je zesde zintuig aanzetten, op een zachte, leuke, ontspannen manier? Dan heb ik nu een GRATIS bijzondere 3D Intuïtie Activatie voor je. Klik hier: https://www.momsandmore.nl/intuitie-activatie/